Jarosław Ziętara zniknął 1 września 1992 roku w drodze do redakcji „Gazety Poznańskiej”, w której pracował.  Dziennikarz od 1991 roku potajemnie zajmował się wielką aferą gospodarczą związaną z przemytem alkoholu na ogromną skalę, w którą zamieszani byli biznesmeni z kręgu najbogatszych ludzi w Polsce oraz osoby powiązane z poprzednimi i ówczesnymi władzami oraz służbami specjalnymi. Z zeznań świadków wiadomo, że został porwany, był torturowany i został zamordowany, a jego zwłoki rozpuszczono w kwasie.

W początkowej fazie popełniono liczne błędy. Bagatelizowano wersje wskazujące, że dziennikarz padł ofiarą przestępstwa. Priorytetowo traktowano nie mające podstaw dowodowych wersję o ucieczce za granice, czy samobójstwie.

Rodzina Jarosława Ziętary od połowy lat 90. bezskutecznie zabiegała o  przekazanie sprawy prokuraturze spoza Wielkopolski.  W 2008 roku, po uzyskaniu po raz pierwszy dostępu do akt sprawy, dziennikarze rozpoczęli starania o wznowienie śledztwa i przekazanie go innej prokuraturze.

W efekcie apeli mediów i parlamentarzystów oraz ujawnienia w marcu 2011 roku przez dziennikarzy nowych, nieznanych okoliczności sprawy Prokuratura Generalna w czerwcu 2011 roku poleciła wznowić śledztwo dotyczące porwania Jarosława Ziętary.  Znaleziono wtedy w archiwum Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu dokumenty dotyczące próby werbowania dziennikarza do Urzędu Ochrony Państwa.